Door de techniek van heden kun je overal waar en wanneer je maar wilt kletsen met elkaar. In woorden van 2010 heet dat chatten. De computer staat voor niets en verlegt al je grenzen. Maar een nadeel daarbij is wel dat die contacten vluchtig zijn, je hebt zo contact met elkaar, maar in een handomdraai is dat contact verdwenen.

Gelukkig is dat niet in alles, want onze kerk is blijvend en waardevast. Maar dat kan ze niet uit zich zelf, daar is heel veel hulp voor nodig. Ons kerkgebouw is bijna honderd jaar oud, en hoewel ze heel statig aan het plein aan de Pastoor Vroomansstraat ligt, is het een plek die rust en stilte uitstraalt. In die eeuw zochten en zoeken mensen nog steeds naar antwoorden, bidden er of vragen nederig en eenvoudig steun, bemoediging en kracht. Verschillende generaties hebben in deze kerk onderdak gevonden, toen ze blij en vrolijk waren rondom een doop en bij het huwelijk. Ook in onze kerk waren en zijn al die generaties welkom om samen afscheid te nemen van hun dierbaren.

In onze parochievisie staat dat ook vandaag de mensen welkom zijn om hun verhaal kwijt te kunnen, om inspiratie op te doen, om zo maar even te rusten, vriendschap te ervaren, en te weten in verbondenheid met de gemeenschap te zijn.

Onze religieuze traditie, is een levende traditie, een gemeenschap die er voor ieder van ons wil zijn als dat nodig is. De contacten in die gemeenschap zijn niet vluchtig, worden niet zomaar onverwacht afgebroken, neen dat is de rijkdom van ons geloof. Een rijkdom die niet te koop is, maar die wij samen wel in stand moeten houden. Daar mag en moet ik als christen aan bij dragen, want ook voor ieder van ons komt er een moment dat ik blij ben, of bedroefd en dan een beroep doe op onze kerk en haar gemeenschap.

Gelukkig ondersteunen steeds meer mensen onze kerk, maar nog velen onttrekken zich daaraan, maar willen bij een uitvaart wel gebruik maken van de kerk, willen in blije momenten wel in de kerk komen! Ook wij ervaren dat er steeds minder mensen denken aan de kerk en zijn gemeenschap, totdat er iemand in de familie gedoopt mag worden, of de eerste communie mag doen, gevormd mag worden, gaat trouwen, of uitgeleiden gedaan moet worden. Dan staat onze kerk even weer in het middelpunt van de belangstelling. Dan verwacht men wel een sfeer aan te treffen die zoveel mogelijk aan de verwachting beantwoord. Maar ja, dat is alleen mogelijk als de kerk beschikt over voldoende middelen.

Ons kerkgebouw en onze parochie worden niet alleen door de heilige Geest in stand gehouden, neen mensen mogen en moeten er daadwerkelijk de schouders onder zetten door hun aanwezigheid en door hun financiële bijdrage en steun.

Onze kerk moet jaarlijks onderhouden worden, de daken gecontroleerd, het meubilair onderhouden worden, en natuurlijk moeten er kaarsen branden en veel, maar het moet ook schoon zijn, mensen moeten geïnformeerd worden, de kerk moet versierd zijn, bij vieringen moet er gezongen worden en maak de rij maar langer. Heel veel geld kost dat alles om nog maar niet te spreken van de vele vrijwilligers. Ja vrijwilligers, die om niet hun taak vervullen in en om de  kerk, en dat is onbetaalbaar.

Natuurlijk geven de mensen ook in de collecte, maar net zoals thuis of in een sportvereniging of welke club dan ook, men moet rondkomen met dat wat er binnenkomt.

Mag ik een beroep doen op alle parochianen en allen die zich bij ons thuis voelen, en dat zijn er velen, om hun steen bij te dragen voor het instandhouden van onze kerk en onze gemeenschap. Een machtigingsformulier  vind u in deze link.

Namens ons allen, dank u wel.

Hans Vugs,

Diaken-pastor